Lig je in het weekend nog te piekeren over iets wat op het werk gebeurd is? Ben je dan net als ik sfeergevoelig?
Tijdens de overgang was ik niet gewoon gevoelig maar hypergevoelig. Als er spanning was bij de buurvrouw voelde ik het door de muren heen. Vaak zat ik bijna te huilen bij het nieuws. Kinderen in vluchtelingenkampen, dieren in nood… Nu nog ben ik soms gevoeliger dan eerder, vooral nieuws over mensen, die niet bij hun familie kunnen zijn vanwege corona.
In het begin van de overgang lukte het niet altijd om mijn reactie tegen te houden. Zo zei ik een keer op boze toon tegen mijn leidinggevende: ‘Dat heb ik al gedaan!’. Die liet me duidelijk weten niet gediend te zijn van zo’n boze reactie. Ik schrok zelf ook van mijn toon.
Ik weet: wegstoppen is niet de oplossing. Over mijn eigen gevoeligheid heen walsen ook niet. Laat staan boos en gekwetst reageren.
Dit helpt mij wel:
Wat je met je hand schrijft, schrijf je met je hart.
Ik begin gewoon te schrijven, daar heb ik een gewoon schrijfblok voor. Ik stel zelfs vragen aan mijn gevoel en schrijf de antwoorden op. Na een tijdje krijg je dan de weerkeer. Dat betekent, dat ik iets schrijf, wat ik niet verwacht en wat een inzicht oplevert. Tot mijn verbazing schrijf ik iets op over vroeger, een keer dat iemand over mijn grens ging bijvoorbeeld. Of ik schrijf op wat ik graag wil, bijvoorbeeld, dat ik graag een vriendelijker toon wil. Wat ik ook schrijf, ik kan er altijd iets mee.
Bespreken met iemand die ik vertrouw:
Ik bespreek de situatie met iemand die ik vertrouw. Dit is soms een coach, soms mijn man, soms een collega.
Bespreken met degene op het werk:
Kom erop terug. Het lijkt een open deur, maar iedereen reageert wel eens te intens. Als je het lef hebt om erop terug te komen wordt dat vaak heel erg gewaardeerd. Ik heb daar ook een langdurige vriendschap aan over gehouden. Ik zei veel te hard: NIET NU! Mijn collega reageerde gebelgd. ‘Ik wilde je helpen.’ Toen ik erop terug kwam en sorry zei, omdat ik veel te gestrest had gereageerd, snapte ze het wel. ‘O, je had stress! Zeg dat dan’. En daarmee was de kou uit de lucht.
Ik ben benieuwd of je ook wel eens een wegstop reactie hebt, over je eigen gevoelens heen walst of juist boos reageert. En wat je dan doet. Graag reactie in het commentaarveld of via deze link. Ik krijg dan een mailtje en ik mail je mijn persoonlijke reactie terug.
Twijfel je of verder gaan als zelfstandige iets voor jou is? Ik help je graag. Maak een gratis afspraak voor een checkgesprek.
Ik wil een afspraak